دل نوشته ای برای برادر عزیزم علی

علی جان
شش سال پیش همین روز آماده سفر شدی حیف که نمی دانستی این سفر آخرت تو خواهد بود وغم ابدی ما
ولی بدان که غبار زمان ناتوان ازآن است که چهره زیبایت، صدای دلنوازت و لبخندهای دلنشین ات را برایمان کمرنگ کند
برادر خوبم غریبانه بارسفربستی و به دیار معشوق شتافتی دیدن چهره زیبا و صدای دلنواز و لبخند دلنشین ات برایمان رویا شده و هرروز به امید محقق شدن رویایمان از خواب برمی خیزیم ولی افسوس که به آرزویمان نمی رسیم
اما علی جان کاش بودی و بزرگ شدن وقد رعنا با خصوصیات اخلاقی و رفتاری مثل خودت شدن فرزادت و عین دسته گل شدن مهزادت همراه با مشغول به کار شدن و تامین آسایش خانواده ات که از آرزوهای قلبی ات بودند را می دیدی افسوس و صد افسوس که نیستی تا به بارنشستن آرزوهایت راببینی وماحسرت به دل دیدارشما با مشاهده گل های زندگیت به دلمان آرامش می دهیم
برادر جان می دانم که باآمدن مادر در کنارت آرامش هردوتایتان چندین برابر شده وبا درکنار مادر خوابیدن به آرامش ابدی رسیدی روحت شاد آرامشت ابدی